Η αλήθεια είναι ότι ιστορία με τον καλό γιατρούλη μου έφτιαξε τη μέρα..Τι με περίμενε βέβαια στο σπίτι χουχουχουχου ούτε να το σκέφτομαι!! Στο μυαλό μου ήδη έχουν αρχίσει να χορεύουν οι στριγκλιές της γλυκιάς μου της μανούλας και έτσι αρχίζω και γω να χορεύω στο πεζοδρόμιο σένα ρυθμό που παίζει και μόνο εγώ ακούω απτην ώρα που το βαζάκι συνάντησε το μάρμαρο..
Βρε μπας και είμαι κακός άνθρωπος που χάρηκα έτσι?? ρωτάει το αγγελάκι στον δεξί μου ώμο - Γιατί υπάρχει ΘΕΙΑ ΔΙΚΗΗΗΗΗΗ τραγουδάει το Ελινάκι (Κωνσταντοπούλου για!!) στο αριστερό αυτί μου σαν άλλο διαβολάκι που παλεύει με τις τύψεις και αυτό είναι - πολύ έσκασα και συνεχίζω το χορό μου.. Ένας παπούς με το εγγονάκι του βγαίνει από ένα ζαχαροπλαστείο και πέφτει σχεδόν πάνω μου..Περιμένω να ακούσω άλλον έναν εξάψαλμο για την ηλικία μου και πως πρέπει να φέρομαι αναλόγως αλλά ΩΩΩΩΩ ΤΙ ΘΑΥΜΑ!! Οι πλανήτες μου σήμερα έχουν κέφια και ο παπούλης μάλλον επίσης γιατί με πιάνει σε ένα ταγκό που μαζεύει γύρω μας τόσο κόσμο που μένω με το στόμα ανοιχτό!! Δεν υπάρχει αυτό που ζω και το χειροφίλημα στο τέλος με κάνει να νιώσω δεσποσύνη άλλης εποχής!! Μπορεί τελικά να ζω στην κοσμάρα μου αλλά τουλάχιστον δεν είμαι μόνη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου